ISSN : 2241-4665
ISSN : 2241-4665
Ημερομηνία έκδοσης: Αθήνα 16 Ιουλίου
2021
«ΧΡΗΣΗ
ΤΠΕ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΓΝΩΣΗΣ ΣΕ
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ»
Ηλίας Λ. Ζιάκας
MSc στη Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων
Εκπαιδευτικός
(Μηχανολόγος Μηχανικός) Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
« USE
OF ICT AND APPLICATION OF MODERN DISTANCE EDUCATION. KNOWLEDGE MANAGEMENT IN A
SCHOOL UNIT »
Elias L. Ziakas
MSc in the Management of Educational Units
Teacher (Mechanical Engineer) Secondary Education
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ…………………………………………………………...………………………3
ABSTRACT………………………………………………………………………………….. 4
ΕΙΣΑΓΩΓΗ……………....................………………………………...….................................5
1ο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Καινοτομία…………………………………………………..…...……....…5
2ο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Διαχείριση γνώσης στο Εργαστηριακό
Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς ……......6
3ο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Εφαρμογή της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στο
Εργαστηριακό
Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς………..……………………..…..8
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ…………………………………………………………………….……..9
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ.……………………………………………………...…..10
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο τη
διερεύνηση της έννοιας της καινοτομίας στο εκπαιδευτικό περιβάλλον καθώς και το
πώς αυτή σε συνδυασμό με το σύστημα της διαχείρισης της γνώσης μιας σχολικής
μονάδας συνέβαλαν στο να επιτευχτεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μάθησης.
Αναλυτικότερα, αρχικά γίνεται η περιγραφή και η αξιολόγηση του συστήματος
διαχείρισης γνώσης στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα και στη συνέχεια παρουσιάζεται
το πώς εφαρμόστηκε σε αυτή η καινοτομία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τη
χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), σε συνθήκες πανδημίας. Η
νέα αυτή καινοτόμος μέθοδος διδασκαλίας εφαρμόστηκε με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας
ενώ υπήρχαν μικρά προβλήματα που αφορούσαν τους διαθέσιμους πόρους (υπολογιστές,
διαδίκτυο, ταχύτητες διαδικτύου κ.τ.λ.)
των μαθητών και
των καθηγητών τους.
ABSTRACT
The present study aims to explore the concept
of innovation in the educational environment as well as how it in combination
with the knowledge management system of a school unit contributed to achieving
the best possible learning outcome. In more detail, first the description and
evaluation of the knowledge management system in the specific school unit is
made and then it is presented how this innovation of distance education using
Information and Communication Technologies (ICT) was applied in a pandemic.
This new innovative teaching method was implemented with great success while
there were small problems regarding the available resources (computers,
internet, internet speeds, etc.) of the students and their teachers.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η σημερινή εποχή της ιλιγγιώδους
τεχνολογικής ανάπτυξης έχει επηρεάσει σημαντικά όλους τους τομείς της
ανθρώπινης δράσης και έχει καθορίσει την εξέλιξή τους. Ο χώρος της εκπαίδευσης
δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος, καθώς ολοένα και περισσότερο δυναμώνουν
οι φωνές για βελτιωμένη, αποτελεσματική και ποιοτική λειτουργία της σχολικής
μονάδας. Η βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης συνεπάγεται υποχρεωτικά μια
σειρά αλλαγών και καινοτόμων δράσεων, όπως
είναι η εισαγωγή και η ενσωμάτωση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών
(ΤΠΕ) στο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι νέες τεχνολογίες με τις τεράστιες
δυνατότητες που προσφέρουν για άμεση επικοινωνία και πρόσβαση σε ανεξάντλητες
πηγές γνώσης και πληροφόρησης βοηθούν στην υιοθέτηση νέων τρόπων διδασκαλίας
και μάθησης. Επομένως, η ανάπτυξη των ΤΠΕ έχει βάλει τις βάσεις για βαθύτερες
αλλαγές στην εκπαίδευση (Βοσνιάδου, 2006).
Στο πρώτο κεφάλαιο της παρούσας
εργασίας γίνεται αναφορά στον όρο της καινοτομίας, στο δεύτερο κεφάλαιο
ακολουθεί η περιγραφή και η αξιολόγηση του συστήματος διαχείρισης γνώσης στο
Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς και στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η
εφαρμογή της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στο εν λόγο σχολείο, μετά την
διακοπή των δια ζώσης μαθημάτων λόγω του κορονοϊού (COVID-19).
1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Η Καινοτομία
Το πάγιο αίτημα των τελευταίων
χρόνων στην εκπαιδευτική κοινότητα είναι η βελτίωση της παρεχόμενης
εκπαίδευσης, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική και ποιοτική, εκμεταλλευομένη τις
δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Βασικό, δηλαδή συστατικό της
εκπαίδευσης είναι η συνεχής βελτίωση τόσο σε ποιότητα, όσο και σε διαδικασία. Η
αλλαγή όμως συνυφαίνεται με τη βελτίωση, γιατί η αλλαγή χωρίς βελτίωση προκαλεί
απογοήτευση (Jenkins,
2004).
Ειδικότερα η αλλαγή είναι μια
διαδικασία εφαρμογής μιας καινοτομίας σ’ έναν οργανισμό. Η εκπαιδευτική
καινοτομία είναι δηλαδή μια σύγχρονη έκφραση της εκπαιδευτικής αλλαγής που
συνδέεται με την εκπαιδευτική μονάδα και τις εκπαιδευτικές πράξεις και δεν
εφαρμόζεται ως επιβολή (Δακοπούλου, 2008). Σύμφωνα με τον OECD (2007) η
καινοτομία ορίζεται ως ο μετασχηματισμός μιας ιδέας σ’ ένα εμπορεύσιμο προϊόν ή
υπηρεσία, σε μια λειτουργική μέθοδο παραγωγής ή διανομής – νέα ή βελτιωμένη ή ακόμα
και σε μια νέα μέθοδο παροχής υπηρεσιών. Δίνεται έμφαση δηλαδή στο αποτέλεσμα
της διαδικασίας και στον τρόπο κατασκευής και περιλαμβάνει την εισαγωγή αλλαγών
στη διαχείριση και στην οργάνωση της εργασίας (European Commission, 1995). Ο Smith (2006) θεωρεί ότι η
καινοτομία στην εκπαίδευση είναι μια διαδικασία συσχέτισης και ευθυγράμμισης
νέων πρακτικών για να υπερβούν ένα ειδικό ζήτημα.
Η καινοτομία, αν και δεν είναι απαραίτητα
συνώνυμη της τεχνολογίας, χρησιμοποιεί τα υλικά, τον εξοπλισμό, το λογισμικό
και τις μεθόδους της και επομένως συνδέεται με τις ΤΠΕ. Στη σύνοδο της
Λισσαβόνας το 2000 η άμεση ενσωμάτωση των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό σύστημα
θεωρείται επιβεβλημένη για τα κράτη μέλη, ώστε να αναπτύξουν οι μαθητές
δραστηριότητες με τον υπολογιστή και να κατανοήσουν βασικές αρχές για τη χρήση
των ΤΠΕ στις καθημερινές ασχολίες όπως η επεξεργασία της πληροφορίας, η
επικοινωνία, η ψυχαγωγία. Συνεπώς, όλα τα σχολεία πρέπει να διαθέτουν πλούσιο
τεχνολογικό εξοπλισμό, όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι σε θέση να
χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να βελτιώσουν τις μεθόδους εργασίας τους και
όλοι οι νέοι να καταστούν ικανοί να διευρύνουν ορίζοντες χρησιμοποιώντας
τεχνολογικά μέσα και εργασία.
Η ανάπτυξη της καινοτομίας ενεργοποιείται από τις ανάγκες ατόμων, ομάδων
ή οργανισμών για αλλαγή ή βελτίωση του «status quo» για το πώς επιτελούνται οι
εργασίες ή για την επίτευξη των στόχων. Για παράδειγμα, οι ξεπερασμένες
ρουτίνες που εμποδίζουν τους υπαλλήλους να ολοκληρώσουν αποτελεσματικά τα
καθήκοντά τους ή τις θεμελιώδεις αλλαγές στο οργανωτικό περιβάλλον (π.χ. νέες
τεχνολογίες και οικονομικές/κοινωνικές κρίσεις) μπορούν να δημιουργήσουν
ανάγκες για καινοτομίες (Kanter, 1988 ; Marinova and Phillimore, 2003).
Εν κατακλείδι, οι ΤΠΕ ως μια δυνητική παράμετρος της
καινοτομίας (Perrin, 2002)
έρχονται να συμβαδίσουν με την τεχνολογική εξέλιξη της εποχής μας και συνεπώς
λειτουργούν ως μοχλός αλλαγής και διαχείρισης γνώσης. Αυτό συντελέστηκε και στο
Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς εφαρμόζοντας την σύγχρονη εξ αποστάσεως
εκπαίδευση, σε όλη τη διάρκεια της πρόσφατης διακοπής λειτουργίας των δια ζώσης
μαθημάτων λόγω του κορονοϊού (COVID-19).
2ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Διαχείριση γνώσης
στο Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς
Σε μια επιχείρηση, η γνώση θεωρείται
ως απαραίτητη ιδιοκτησία (Petrides and Guiney, 2002 ; Lin et al., 2005). Ένα σχολείο είναι επίσης ένας οργανισμός που
βασίζεται στη γνώση και ένας πρωταρχικός τόπος διαχείρισης της γνώσης.
Στο Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς
το σχολικό έτος 2019-20 δίδασκαν σαράντα οκτώ (48) καθηγητές και στα εργαστήριά του
εκπαιδεύονταν περισσότεροι από πεντακόσιοι (500) μαθητές του 1ου Ημερήσιου και του
Εσπερινού ΕΠΑ.Λ Λιβαδειάς. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι και
εργάζονται στο ίδιο σχολείο για περισσότερο από 15 έτη. Όλοι έχουν πιστοποίηση
στις ΤΠΕ επιπέδου 1. Η συνεργασία και οι σχέσεις μεταξύ τους βρίσκονται σε
ικανοποιητικό επίπεδο μιας και κοινός στόχος όλων είναι η αναβάθμιση τόσο του
σχολείου όσο και του επιπέδου της γνώσης των μαθητών. Η έρευνα στο πλαίσιο των σχολείων δείχνει ότι οι καλές σχέσεις
με τους συναδέλφους μπορούν να δημιουργήσουν ένα υποστηρικτικό κλίμα για την
ανάπτυξη της καινοτομίας (Moolenaar et
al., 2011).
Στο Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς
έχουν γίνει κατά διαστήματα εσωτερικά σεμινάρια ανά ειδικότητα από νεώτερους
εκπαιδευτικούς σε παλαιότερους συναδέλφους τους, υπό την αιγίδα των αντίστοιχων
σχολικών συμβούλων, που αφορούν νέες τεχνολογίες και νέα εκπαιδευτικά λογισμικά
(π.χ. Autocad). Επιπλέον,
το σχολείο προσπαθεί να «εκμεταλλευτεί» τη συσσωρευμένη γνώση των παλαιοτέρων
εκπαιδευτικών, εκπαιδεύοντας μέσω της συνεργασίας, νεότερους συναδέλφους τους
και έχοντας ως στόχο τη βελτίωση της μάθησης. Συγκεκριμένα, σε εργαστηριακά
απαιτητικά μαθήματα που επιτρέπεται η ταυτόχρονη διδασκαλία από δυο
εκπαιδευτικούς, πάντα επιλέγεται ένας που να έχει πολλά χρόνια πείρα στο χώρο
του εργαστηρίου και μεγάλη προϋπηρεσία και ένας νεότερος έτσι ώστε να είναι
δυνατή μετάδοση της γνώσης και η συνέχιση του διδακτικού έργου όταν αποσυρθούν
οι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί. Οι
ηλικιωμένοι, πιο έμπειροι υπάλληλοι μπορεί να είναι πολύτιμα μέλη επειδή
τείνουν να βρίσκονται σε υψηλότερη ιεραρχική θέση και, επομένως, έχουν πρόσβαση
σε κρίσιμους πόρους και πληροφορίες (Van
der Rijt et al., 2013).
Τέλος, κάθε Ιούνιο πραγματοποιείται
ετήσια έκθεση εργαστηριακών έργων μαθητών με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών
τους, δίνοντας έμφαση στην καινοτομία και στην συνεργασία περισσοτέρων του ενός
από τους τομείς του σχολείου (π.χ. συνεργασία Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων και
Δομικών). Οι καινοτομίες
διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση, ιδίως στην επαγγελματική
εκπαίδευση που επηρεάζεται από τη δυναμική στον κόσμο της εργασίας (OECD, 2009). Οι καθηγητές της
επαγγελματικής εκπαίδευσης μπορεί να συμμετέχουν στην ανάπτυξη καινοτομιών που
σχετίζονται με την εργασία τους εντός και εκτός της τάξης (Messmann et
al., 2010). Έτσι επιτυγχάνεται η
διάδοση της γνώσης μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών τόσο των ίδιων όσο και των
διαφορετικών ειδικοτήτων.
Το σύστημα διαχείρισης της γνώσης
στο εν λόγω σχολείο βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο τόσο μεταξύ μαθητών και
εκπαιδευτικών όσο και των εκπαιδευτικών μεταξύ τους. Η συνεργασία και οι κοινοί
στόχοι καθώς και πολύ καλές σχέσεις που έχουν οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί
μεταξύ τους βοηθούν στο διαμοιρασμό της γνώσης. Τα πολλά εργαστηριακά μαθήματα
και ο αρκετά ικανοποιητικός εξοπλισμός των εργαστηριακών χώρων, δημιουργούν από
τη φύση τους συνθήκες που ευνοούν την
ανακάλυψη της γνώσης , την καταγραφής της, τον διαμοιρασμό μεταξύ
μαθητών και εκπαιδευτικών και τέλος την εφαρμογής της ολοκληρώνοντας τον κύκλο
διαχείρισης της γνώσης.
3ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ : Εφαρμογή της
σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στο
Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς
Τον Μάρτιο
του 2020 βιώσαμε μια βίαιη προσαρμογή σε μια νέα καθημερινότητα λόγω της
πανδημίας του υιού COVID-19. Η διακοπή των δια ζώσης μαθημάτων στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση μας έφερε μπροστά σε νέα δεδομένα και νέους τρόπους
διδασκαλίας. Η εφαρμογή της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στο Εργαστηριακό
Κέντρο (Ε.Κ.) Λιβαδειάς έγινε με ταχύτατους ρυθμούς,
όπως και σε όλη την Ελλάδα επίσης.
Ο διευθυντής,
ο υποδιευθυντής και μια ομάδα δυο εκπαιδευτικών πληροφορικής ανέλαβαν το ρόλο
των συντονιστών όλης της προσπάθειας για το σχολείο μας. Έγινε μια τάχιστη εξ
αποστάσεως επιμόρφωση από το Υπουργείο Παιδείας στην ομάδα αυτή και μέσα σε μια
με δυο εβδομάδες έπρεπε να εφαρμοστεί ο κύκλος της διαχείρισης της γνώσης στους
υπόλοιπους εκπαιδευτικούς του σχολείου σε ένα αντικείμενο της τεχνολογίας που
οι αρκετοί δεν ήξεραν καν ότι υπάρχει.
Εφόσον
ανακαλύφθηκε και αποκτήθηκε η γνώση από τους συντονιστές, μετά από αρκετό
διάβασμα και δοκιμές στην πλατφόρμα τηλεδιασκέψεων, ξεκίνησε ο διαμοιρασμός
της. Αυτό έγινε με ηλεκτρονική επικοινωνία (e-mails), πολύωρες τηλεφωνικές συνομιλίες και πάρα πολλές ατομικές
ή ομαδικές τηλεδιασκέψεις, με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, μέσα από την
νέα ψηφιακή πλατφόρμα που θα χρησιμοποιούνταν για τα μαθήματα. Στο πλαίσιο της εργασίας των εκπαιδευτικών, τα δίκτυα
επικοινωνίας μπορούν να παρέχουν δυνατότητες συνεργασίας, ανταλλαγής γνώσεων
και υλικού και, συνεπώς, να ενισχυθεί η ανάπτυξη της καινοτομίας (Van Waes et al., 2016). Καθώς στο σχολικό περιβάλλον αναμένεται όλο και
περισσότερο ότι οι εκπαιδευτικοί συμβάλλουν στην ανάπτυξη της καινοτομίας εντός
και εκτός της τάξης, τέτοιοι κοινωνικοί πόροι εργασίας είναι ζωτικής σημασίας
για τη διαχείριση των απαιτήσεων που συνοδεύουν την καινοτομία στα σχολεία (Messmann et al., 2017). Το επόμενο στάδιο ήταν η εφαρμογή της γνώσης από τους
εκπαιδευτικούς ξεκινώντας τη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση με τους μαθητές
τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑTA
Αυτή η καινοτομία της σύγχρονης εξ αποστάσεως
εκπαίδευσης που εφαρμόστηκε με επιτυχία στη σχολική μονάδα μας είχε ως
αποτέλεσμα τη βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος διαχείρισης της γνώσης. Η
χρήση της τεχνολογίας και το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών βοήθησε στην
διαχείριση της γνώσης μεταξύ τους και είχε καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή του
νέου τρόπου διδασκαλίας των μαθητών σε έκτακτες συνθήκες. Οι μαθητές, επομένως,
γίνονται οι πραγματικοί δέκτες αυτής της γνώσης (Lin et al., 2006b). Μέσω της τεχνολογίας πληροφορίας και επικοινωνιών
(ΤΠΕ) και του οργανωτικού μετασχηματισμού, η απόκτηση, η κοινή χρήση, η
μεταφορά και η δημιουργία γνώσης έχουν γίνει αναπόφευκτο μέρος της οργανωτικής
ανάπτυξης (Claus, 2003 ; Wakefield, 2005 ; Lin et al., 2006b). Τα βιβλία ήταν ένα παραδοσιακό εργαλείο για την
παροχή γνώσεων, ενώ ο συνδυασμός προσωπικού υπολογιστή και διαδικτύου, με τη
μεταφορά πληροφοριών χωρίς σύνορα, αναπτύχθηκε πρόσφατα ως το ταχύτερο και
οικονομικότερο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών (Petrides και Guiney, 2002). Ο
Sveiby (1997) πρότεινε ότι η μεταφορά γνώσης θα μπορούσε να ταξινομηθεί ως
άμεση ή έμμεση. Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τύπων μεταφοράς είναι ότι το
πρώτο συμβαίνει μέσω της αλληλεπίδρασης των ανθρώπων, ενώ το δεύτερο συμβαίνει
μέσω των μέσων. Με βάση τον παραπάνω ορισμό, η μεταφορά γνώσης περιέχει
εκπαιδευτικές έννοιες. Όπως επεσήμαναν οι Verkasalo και Lappalainen (1998), η
μεταφορά γνώσης μπορεί να επιτευχθεί με τη διαδικασία της διδασκαλίας και της
μάθησης. Δηλαδή, η μεταφορά γνώσης είναι η συναλλαγή διδασκαλίας και μάθησης
μεταξύ ενός παρόχου γνώσης και ενός δέκτη γνώσης. Η μεταφορά γνώσης μπορεί να
επιτευχθεί με επιτυχία όταν ένας δέκτης γνώσης κατανοεί πλήρως τη σχέση μεταξύ
πληροφοριών και γνώσης.
Υπήρξαν
όμως και προβλήματα που αφορούσαν τους διαθέσιμους πόρους μαθητών και καθηγητών
(υπολογιστές, διαδίκτυο, ταχύτητες διαδικτύου κ.τ.λ.) που δυσκόλευαν την
εφαρμογή σε καθολικό βαθμό της νέας μεθόδου διδασκαλίας. Οι πόροι εργασίας είναι ζωτικής σημασίας όταν
πρόκειται για τη διαχείριση απαιτητικών καταστάσεων εργασίας και εργασιών (Bakker and Demerouti, 2007 ;
Messmann et al., 2017). Το κοινωνικό περιβάλλον
εργασίας παρέχει τρία βασικά προϊόντα για την ανάπτυξη της καινοτομίας, δηλαδή
πληροφορίες (π.χ. δεδομένα, γνώσεις και εμπειρογνωμοσύνη), πόρους (π.χ.
κεφάλαια, υλικά, χώρο και χρόνος) και υποστήριξη (π.χ. καθοδήγηση, συμβουλές,
υποστήριξη, έγκριση και νομιμότητα) (Kanter, 1988).
Η καινοτομία και το σύστημα
διαχείρισης της γνώσης, λόγω της φύσης ενός επαγγελματικού σχολείου,
αποτελούσαν ανέκαθεν και εξακολουθούν να αποτελούν βασικούς παράγοντες για την
επιτυχία της μάθησης.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Bakker, A.B. and Demerouti, E., 2007. The job demands-resources model: state of the art. Journal of Managerial Psychology,
22 (3),
pp. 309-328.
Claus, P., 2003. Managing evolution
and change in web-based teaching and learning
environments.
Computers and Education, 40 (2), pp.
99–114.
Δακοπούλου, Α., 2008. Εκπαιδευτική Αλλαγή – Μεταρρύθμιση –
Καινοτομία. Στο
Αθανασούλα - Ρέππα,
Α. , Δακοπούλου, Α. , Κουτούζης, Μ. , Μαυρογιώργος, Γ. & Χαλκιώτης, Δ., Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων :
Εκπαιδευτική Διοίκηση Και Πολιτική. Πάτρα: ΕΑΠ, Τόμος Α, σσ. 165-211.
European
Commission, 1995 .Green Paper on innovation. Διαθέσιμο από
το: https://europa.eu/documents/comm/green_papers/pdf/com95_688_en.pdf [Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2021], pp. 1-15.
Jenkins, L.,
2004. Permission To Forget
And Nine Other Root Causes Of Educational
Frustration. ASQ Quality Press. pp. 52-73.
Kanter, R.M.,
1988. When a thousand flowers bloom: structural,
collective, and social conditions for
innovation in organizations. Research in Organizational Behavior,
10, pp. 169-211.
Lin,
C. B., Young, S. S. C., Chan, T. W. and
Chen, Y. H., 2005. Teacher-oriented adaptive web-based environment for supporting
practical teaching models: a case
study of ‘school for all’. Computers and Education, 44 (2), pp. 155–172.
Lin, Y.C., Wang, L.C. and Tserng,
H.P., 2006b. Enhancing knowledge
exchange
through
web map-based knowledge management system in construction:
Lessons
learned in Taiwan. Automation in
Construction, 15 (6), pp. 693–705.
Marinova, D. and Phillimore, J.,
2003. Models of innovation.
In Shavinina, L.V.
(Ed.). The International Handbook on Innovation.
Elsevier, Amsterdam,
pp. 44-53.
Messmann, G., Mulder, R.H. and Gruber, H.,
2010. Relations between vocational teachers’ characteristics of
professionalism and their innovative work
behavior. Empirical Research in
Vocational Education and Training,
2 (1),
pp. 21-40.
Messmann, G., Stoffers, J., Van der
Heijden, B.I.J.M. and Mulder, R.H.,
2017. Joint effects
of job demands and job resources on vocational teachers’ innovative work behavior. Personnel Review,
46 (8),
pp. 1948-1961.
Moolenaar, N.M., Daly, A.J. and Sleegers, P.J.C.,
2011. Ties with potential: social network structure and innovative climate in Dutch school. Teachers College Record, 113 (9),
pp. 1983-2017.
OECD, 2007. Innovation And Growth:
Rationale For An Innovation Strategy. Paris: OECD
Publishing. pp. 25-28.
OECD, 2009. Working out Change: systemic Innovation in
Vocational Education and Training,
Educational Research and Innovation. Paris: OECD
Publishing. pp. 63-96.
Perrin, B., 2002. How To - And How Not To – Evaluate Innovation. Thousand Oaks
And New Delhi ,
8(1), pp. 13-28.
Petrides, L.A. and Guiney, S.Z.,
2002. Knowledge management for school leaders:
An ecological framework
for thinking schools. The Teachers
College Record, 104 (8), pp. 1702–1717.
Smith, C., 2006. The Future Of A Concept: The Case For Sustaining Innovation In Education. In AARE
2006 : Conference papers, abstracts and symposia.
Australian
Association for Research in Education. Διαθέσιμο στο https://www.aare.edu.au/data/publications/2006/smi06359.pdf [Ανακτήθηκε
στις 25 Απριλίου 2021], pp.
1-11.
Sveiby, K.E., 1997. The new organizational wealth: Managing and
measuring
knowledge-based assets. San Francisco: Barrett-Kohler. pp.
40-50.
Van der Rijt, J., Van den
Bossche, P. and Segers, M.,
2013. Understanding informal feedback seeking in the workplace: the impact of the position
in the organizational hierarchy. European Journal of Training and Development,
37(1),
pp. 72-85.
Van Waes, S., Moolenaar, N.M., Daly, A.J., Heldens, H.H.P.F., Donche, V., Van Petegem, P. and Van den
Bossche, P.,
2016. The networked instructor: the quality of networks in different stages of
professional development. Teaching and Teacher
Education, 59,
pp. 295-308.
Verkasalo, M. and Lappalainen, P.,
1998. A method of measuring the efficiency of
the
knowledge utilization process. IEEE
Transactions on Engineering Management,
45 (4), pp. 414–423.
Βοσνιάδου, Σ., 2006. Παιδιά,
Σχολεία Και Υπολογιστές: Προοπτικές, Προβλήματα Και
Προτάσεις Για Την Αποτελεσματικότερη Χρήση
Των Νέων Τεχνολογιών Στην Εκπαίδευση. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg. σσ. 73-98.
Wakefield, R.L., 2005. Identifying
knowledge agents in a KM strategy: The use of the
structural
influence index. Information &
Management, 42, (7), pp. 935–945.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΣΠΟΥΔΕΣ
1. Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
2021 Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Σπουδών του
Γενικού Τμήματος Λάρισας, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με τίτλο: «Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων»
2000
Πτυχίο της Ανωτέρας Σχολής Εκπαιδευτικών Τεχνολόγων Μηχανικών Τμήμα : Μηχανολόγων (Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ – Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε)
2. Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
1993 Απολυτήριο του 2ου Λυκείου Θηβών
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
|
21/11/2001-26/06/2002 |
2ο ΤΕΕ Χαλκίδας ως ωρομίσθιος καθηγητής |
|
27/11/2001-17/06/2002 |
2ο ΤΕΕ Θήβας ως ωρομίσθιος καθηγητής |
|
12/09/2002-30/06/2003 |
2ο ΤΕΕ Λιβαδειάς ως αναπληρωτής καθηγητής |
|
10/09/2003-30/06/2004 |
1ο ΤΕΕ Ρόδου ως μόνιμος καθηγητής κλάδου ΠΕ 82 (Μηχανολόγος) |
|
30/06/2004- 30/06/2015 |
1ο ΕΠΑ.Λ
Λιβαδειάς |
|
01/07/2015- Σήμερα |
Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ)
Λιβαδειάς |
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
26/09/2011 – 21/02/2013
Υποδιευθυντής στο 1ο
ΕΠΑ.Λ Λιβαδειάς
01/07/2015 – Σήμερα Υποδιευθυντής στο
Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ) Λιβαδειάς
ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
Αγγλικά (Καλή
γνώση, επίπεδο Β2)
ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ
Έντυπο βιβλίο. Τίτλος: «Επαγγελματική εξουθένωση εκπαιδευτικών
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μια ποσοτική διερεύνηση στα ΕΠΑ.Λ του νομού
Βοιωτίας». Εκδόσεις: Bookstars
/ Αλέξανδρος Γιωγγαράς, Ν. Κηφισιά, 2021. ISBN: 978-960-571-422-2
© Copyright-VIPAPHARM. All rights reserved
