ISSN : 2241-4665
|
Σύντομη βιογραφία του συγγραφέα |
Κριτικές του άρθρου |
ISSN : 2241-4665
Ημερομηνία έκδοσης: Αθήνα 4
Σεπτεμβρίου 2019
“Εσωτερική και
εξωτερική αυτο-ομιλία στο άθλημα της χειροσφαίρισης”
Δρ. Δημήτριος
Μπάρδας
Καθηγητής
Φυσικής Αγωγής, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
“Internal and external self-talk in sport of handball”
Dr. Dimitrios
Bardas
Physical Education Instructor, Primary Education
Περίληψη
Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν
να εξετάσει τις επιδράσεις της εσωτερικής και εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής
υπόδειξης στην εξάσκηση στο χάντμπολ σε μαθητές δημοτικών σχολείων
χρησιμοποιώντας το δεξί και το αριστερό χέρι. Οι συμμετέχοντες τυχαία χωρίστηκαν
σε δύο πειραματικές ομάδες, χρησιμοποιώντας εσωτερικό και εξωτερικό τύπο αυτο-ομιλίας
τεχνικής υπόδειξης και μια ομάδα ελέγχου. Από τα αποτελέσματα βρέθηκε ότι και
οι δύο πειραματικές ομάδες βελτίωσαν τις επιδόσεις τους σημαντικά σε σχέση με
την ομάδα ελέγχου αναφορικά με το μη κυρίαρχο χέρι, αφού η εσωτερική
αυτο-ομιλία τεχνικής υπόδειξης είχε πιο θετικές επιδράσεις από την εξωτερική
αυτο-ομιλία τεχνικής υπόδειξης. Τα αποτελέσματα επίσης έδειξαν ότι η
αυτό-ομιλία τεχνικής υπόδειξης μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική στα αρχικά
στάδια μάθησης.
Abstract
The aim of this study was to examine the effects
of internal and external instructional self-talk in the practice of handball on
primary school students when using the right and the left hand. Participants
were randomly assigned into two experimental groups
using internal and external instructional type of self-talk and one control
group. The results revealed that both experimental groups improved their
performances significantly in relation to the control group to the non-dominant
arm, the internal instructional self-talk had more positive effects than the external
instructional self-talk. The results also indicated that instructional self-talk
may be more effective in the early stages of learning.
Εισαγωγή
Η αυτο-ομιλία παίζει σημαντικό
ρόλο στον τομέα της αθλητικής ψυχολογίας, αφού
οι αθλητές χρησιμοποιούν εκφράσεις αυτο-ομιλίας για βελτίωση των επιδόσεών
τους. Οι συμμετέχοντες επηρεάζονται θετικά με εκφράσεις, όπως «μπορώ», «βλέπω
μπάλα και στόχο» (Theodorakis
& Goudas, 2006) και
βοηθιούνται μέσω της αυτο-ομιλίας στην επιδεξιότητα και την αυτο-αποτελεσματικότητα
(Zetou, et al., 2012). Επιπλέον, οι
ομάδες που έκαναν χρήση της αυτο-ομιλίας είχαν καλύτερες επιδόσεις σε σύγκριση
με την ομάδα που δε χρησιμοποίησε κάποιο τύπο αυτο-ομιλίας, καθώς η αυτο-ομιλία
παρακίνησης είχε καλύτερα αποτελέσματα από την αυτο-ομιλία τεχνικής υπόδειξης (Chang, et al., 2014). Επιπρόσθετα, σε
άλλη έρευνα, η ομάδα ελέγχου, η ομάδα αυτο-ομιλίας παρακίνησης και η ομάδα αυτο-ομιλίας
τεχνικής υπόδειξης βελτίωσαν τις επιδόσεις τους τόσο στην πάσα, όσο και στο
σουτ στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης, αλλά περισσότερο η αυτο-ομιλία τεχνικής
υπόδειξης από τις άλλες δύο ομάδες (Boroujeni & Shahbazi,
2011). Ακόμη, η ομάδα αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης είχε μεγαλύτερη επίδραση από
την ομάδα ελέγχου στην αυτοσυγκέντρωση, την προσπάθεια και την αυτοπεποίθηση (Zetou, Vernadakis, & Bebetsos, 2014). Στο άθλημα του ποδοσφαίρου η ομάδα
αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης είχε καλύτερα αποτελέσματα από την ομάδα
ελέγχου από την αρχική μέχρι και την τελική μέτρηση (5 μέρες) (Zourbanos, et al., 2012), ενώ στο άθλημα της
χειροσφαίρισης οι πειραματικές ομάδες παρακίνησης και τεχνικής υπόδειξης
βελτίωσαν τις επιδόσεις τους σ’ αυτό το άθλημα σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου
και αναφορικά με το αριστερό χέρι, η χρήση της αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης
οδήγησε σε υψηλότερη απόδοση από τη χρήση της αυτο-ομιλίας παρακίνησης (Zourbanos, et al., 2013a). Επίσης, η ομάδα αυτο-ομιλίας
παρακίνησης βελτίωσε τα στοιχεία της αυτο-αποτελεσματικότητας σε σύγκριση με
την ομάδα ελέγχου (Zourbanos,
et al., 2013b), καθώς η αυτο-ομιλία παρακίνησης και η
αυτο-ομιλία τεχνικής υπόδειξης βοηθάει στα αρχικά στάδια της μάθησης, τόσο καλά
όσο στην τελική φάση της εξοικείωσης (Galanis, et al.,
2016).
Σκοπός της μελέτης
Οι στόχοι της μελέτης ήταν η
επίδραση της αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης με εσωτερική και εξωτερική μορφή
με βάση το επίκεντρο της προσοχής των μαθητών/τριών που συμμετείχαν, τις
διαφορές μεταξύ των δύο χεριών σε μια ειδική δοκιμασία στο άθλημα της
χειροσφαίρισης και στο πέταγμα της μπάλας από 6,50 μέτρα απόσταση από πάνω
(πάνω από τον ώμο) με το δεξί και το αριστερό χέρι (κέντρο στόχου: 35 χ 50
εκατοστά).
Μέθοδος
Συμμετέχοντες
Σ’ αυτή την έρευνα συμμετείχαν 82
μαθητές/τριες (48 αγόρια και 34 κορίτσια) δημοτικών σχολείων ηλικίας 9-12 ετών
(Μ.Ο. = 10.05, Τ.Α. = 1.05). Οι συμμετέχοντες διαιρέθηκαν σε τρεις ομάδες και
πιο συγκεκριμένα στην ομάδα ελέγχου (η
= 27), στην πειραματική ομάδα εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης (η = 27) και στην πειραματική ομάδα
εσωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης (η
= 28) σε διάρκεια μια μέρας για τον καθένα.
Μετρήσεις
Σουτ πάνω από τον ώμο
Οι συμμετέχοντες στο άθλημα της χειροσφαίρισης
έριξαν την μπάλα πάνω από τον ώμο για πέντε σετ των οκτώ ρίψεων με το δεξί και το
αριστερό χέρι σε απόσταση 6.50 μέτρων (κέντρο στόχου: 35 χ 50 εκατοστά). Το σύνολο
των πετυχημένων ρίψεων από τα 80 σουτ των συμμετεχόντων (ένας πόντος για κάθε πετυχημένη
ρίψη) ήταν το αποτέλεσμα γι’ αυτή την δοκιμασία.
Διαδικασία
Στην έρευνα αυτή η άδεια για συμμετοχή των μαθητών/τριών δόθηκε από τους καθηγητές φυσικής αγωγής και των διευθυντών από τις σχολικές μονάδες για εξάσκηση των συμμετεχόντων στο άθλημα του χάντμπολ. Για την αρχική μέτρηση τα παιδιά εκτέλεσαν δύο σετ των οκτώ ρίψεων από ένα σετ για κάθε χέρι χωρίς οδηγίες στις τρεις ομάδες από τον πειραματιστή με τυχαία σειρά. Στα επόμενα τέσσερα σετ για κάθε χέρι οι πειραματικές ομάδες χρησιμοποίησαν αυτο-ομιλία, αφού τους δόθηκαν οδηγίες από τον πειραματιστή και πιο συγκεκριμένα η ομάδα αυτο-ομιλίας εξωτερικής τεχνικής υπόδειξης «Στόχο», ενώ η ομάδα αυτο-ομιλίας εσωτερικής τεχνικής υπόδειξης «Χέρια – Δάχτυλα». Οι λέξεις αυτές που χρησιμοποιήθηκαν από τα παιδιά ήταν από συγκεκριμένη βιβλιογραφία (Theodorakis, et al., 2000; Hatzigeorgiadis, Theodorakis, & Zourbanos, 2004). Οι μαθητές/τριες της πειραματικής ομάδας εσωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης με τη χρησιμοποίηση της φράσης «Χέρια» τους βοήθησε στο πως θα ρίξουν την μπάλα, η φράση «Δάχτυλα» στο πιάσιμο της μπάλας, ενώ για τους συμμετέχοντες της πειραματικής ομάδας εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης με τη φράση «Στόχος» να ρίξουν την μπάλα στο κέντρο του στόχου. Οι μαθητές/τριες της ομάδας ελέγχου χρησιμοποίησαν από μόνοι τους κάποιες εκφράσεις (π.χ. «Κάνω αυτό εύκολα», «Θα τα καταφέρω», «Είμαι κουρασμένος/η»). Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν ξεχωριστά σ’ αυτές τις δοκιμασίες με ικανοποίηση και υπομονή, για να πετύχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Ερωτηματολόγια μετά το πείραμα
Οι μαθητές/τριες των δύο πειραματικών
ομάδων που συμμετείχαν σ’ αυτή την έρευνα ρωτήθηκαν τα ακόλουθα:
α) Πόσο συχνά σκεφτόσουν τις οδηγίες
που σας δόθηκαν κατά τη διάρκεια των ασκήσεων σε μια πενταβάθμια κλίμακα (1 =
ποτέ, 5 = πολύ συχνά) και
β) Σε τι εύρος πιστεύετε ότι οι λέξεις
που χρησιμοποιήθηκαν στις δοκιμασίες σας βοήθησαν για να πετύχετε υψηλές
επιδόσεις, σε μια επταβάθμια κλίμακα (1 = καθόλου, 7 = πάρα πολύ). Αυτές οι πληροφορίες
χρησιμοποιήθηκαν για τις δύο πειραματικές ομάδες και συγκεκριμένα όχι μόνο με
το κυρίαρχο δεξί χέρι, αλλά και με το μη κυρίαρχο αριστερό χέρι.
Επιπρόσθετα, οι τρεις ομάδες (ομάδα ελέγχου, ομάδα εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης, ομάδα εσωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης) ρωτήθηκαν πόσο συχνά αυτές οι σκέψεις που τους δόθηκαν πέρασαν από το μυαλό τους κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών για να επηρεάσουν άμεσα τις απόψεις τους (π.χ. αυτοί ηρέμησαν, ή αυτοί ήθελαν να φύγουν), σε μια πενταβάθμια κλίμακα (1 = ποτέ, 5 = πολύ συχνά). Οι μαθητές/τριες των τριών ομάδων που συμμετείχαν σ’ αυτή την έρευνα ήταν απομονωμένοι και εκτέλεσαν τις παραπάνω γραπτές δοκιμασίες κάτω υπό την επίβλεψη του πειραματιστή.
Αποτελέσματα
Έλεγχος ερωτηματολογίων
Οι μαθητές των δύο πειραματικών ομάδων
χρησιμοποίησαν φράσεις σχετικά με την αυτο-ομιλία. Ειδικότερα, οι ομάδες εσωτερικής
και εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης χρησιμοποίησαν μερικώς φράσεις
αυτο-ομιλίας (M.Ο.= 3.85, Τ.Α.= 1.17 και M.Ο.= 3.96, Τ.Α.= 0.88 αντιστοίχως). Επιπρόσθετα, οι
συμμετέχοντες στην μελέτη μας και από τις τρεις ομάδες χρησιμοποίησαν θετικές και
αρνητικές εκφράσεις (π.χ. «Κάνε το καλύτερο σε όλες τις επιδεξιότητές σας», «Σκέφτομαι
τι θα κάνω αργότερα»). Σχετικά με τις αρνητικές λέξεις που δεν χρησιμοποιήθηκαν
σε συγκεκριμένες μεθόδους, οι τρεις ομάδες απάντησαν: Η ομάδα ελέγχου: M.Ο.= 1.74 & Τ.Α.=
0.70, η ομάδα εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης: M.Ο.= 1.62
& Τ.Α.= 0.79 και η ομάδα
εσωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης: M.Ο.= 1.38 & Τ.Α.= 0.48. Οι θετικές εκφράσεις που δε χρησιμοποιήθηκαν
με συστηματικό τρόπο από τις τρεις ομάδες ήταν: Η ομάδα ελέγχου: M.Ο.= 3.56 & Τ.Α.=
1.04, η ομάδα εξωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης: M.Ο.= 4.08 & Τ.Α.= 0.63 και η ομάδα εσωτερικής
αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης: M.Ο.= 3.88 & Τ.Α.=
0.82.
Αρχικές διαφορές
Αυτή η μελέτη τέθηκε σε εφαρμογή με
τα τεστ Kolmogorov-Smirnov και
Shapiro-Wilk, η οποία έδειξε ότι υπήρχε
κανονικότητα μεταξύ των τριών ομάδων (ομάδα ελέγχου, ομάδα εξωτερικής
αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης, ομάδα εσωτερικής αυτο-ομιλίας τεχνικής
υπόδειξης). Για την αρχική μέτρηση μεταξύ των τριών ομάδων ακολουθήσαμε ανάλυση
διακύμανσης μονής κατεύθυνσης, για να εντοπίσουμε τις διαφορές. Η ανάλυση ανακάλυψε
σημαντικές διαφορές μεταξύ του δεξιού χεριού (F (2, 79) = 0.06, p= .94) και του αριστερού
χεριού (F (2, 79) = 0.51, p= .60). Τα κύρια σκορ ακολουθούν στον παρακάτω πίνακα 1 και
εμφανίζονται στα κάτωθι σχήματα 1 και 2:
Πίνακας 1. Επιδόσεις μαθητών για τις πειραματικές ομάδες
και την ομάδα ελέγχου.
Αρχική
μέτρηση
Δοκιμασία 1 Δοκιμασία
2 Δοκιμασία 3 Δοκιμασία 4
Μ.Ο.±Τ.Α. Μ.Ο.±Τ.Α. d Μ.Ο.±Τ.Α. d Μ.Ο.±Τ.Α.
d
Μ.Ο.±Τ.Α. d Μέσος όρος (d)
Δεξί
χέρι
Ελέγχου 5.74±2.38 6.04±1.85 .13
6.18±2.30 .18 6.70±1.96 .40 6.78±1.83
.44 .29
Εξωτερική 5.85±1.95 6.93±1.38
.55 7.04±1.31
. 61 7.22±1.15* .70
7.04±1.09 .61 .62
τεχνική
υπόδειξη
Εσωτερική 5.64±2.39
7.21±1.03* .66 7.21±1.29* .66 7.21±0.74* .66
7.11±1.07* .61 .65
τεχνική
υπόδειξη
Αριστερό
χέρι
Ελέγχου 3.85±2.57
4.04±2.08 .07
4.52±2.55 .26 4.44±2.31 .23
4.52±2.45 .26 .20
Εξωτερική 4.15±1.93 5.37±1.78
.63
5.55±1.67* .72 5.89±1.72*
.90 6.18±1.62* 1.05
.82
τεχνική
υπόδειξη
Εσωτερική 3.54±2.17 5.07±2.35*
.70 5.29±2.26*
.81 6.14±1.65* 1.20 5.96±2.03* 1.11 .95
τεχνική
υπόδειξη
*p<.05 στατιστικά σημαντική.
Σχήμα 1. Σχεδιάγραμμα των προσπαθειών τριών ομάδων με το δεξί χέρι.
Σχήμα 2. Σχεδιάγραμμα των προσπαθειών τριών ομάδων με το αριστερό
χέρι.
Επιδόσεις με τη χρήση του κυρίαρχου χεριού
Σ’ αυτή την έρευνα ακολουθήσαμε ανάλυση
διακύμανσης δύο κατευθύνσεων επαναλαμβανόμενων μετρήσεων που συμμετείχαν με τρεις
ομάδες και πέντε δοκιμασίες στις δύο πειραματικές ομάδες (εξωτερική και
εσωτερική) και στην ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες
προσέγγισαν τον δείκτη σημαντικότητας στις πέντε προσπάθειες για τις τρεις ομάδες
Wilk’s Lambda F (8, 152) = 1.17, p = .32, n2 = .06, observed power = .53. Στην μελέτη μας,
οι επιδόσεις πραγματοποιήθηκαν με τη διαδικασία Bonferroni για τον
έλεγχο των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ομάδων και των δοκιμασιών. Τα αποτελέσματα
έδειξαν ότι
α) σχετικά με την ομάδα ελέγχου δεν
υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και των επόμενων τεσσάρων δοκιμασιών,
β) σχετικά με την ομάδα εξωτερικής
τεχνικής υπόδειξης υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και της τέταρτης
μέτρησης και
γ) για την ομάδα εσωτερικής τεχνικής
υπόδειξης υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και των τεσσάρων επόμενων
μετρήσεων.
Το Cohen’s d υπολογίστηκε
για να ανακαλύψει το μέγεθος της επίδρασης μεταξύ των δύο πειραματικών ομάδων και
της ομάδας ελέγχου που πήραν μέρος σ’ αυτή την μελέτη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι
ο τελικός μέσος όρος μεγέθους της επίδρασης για την ομάδα ελέγχου ήταν .29, για
την ομάδα εξωτερικής τεχνικής υπόδειξης ήταν .62 και για την ομάδα εσωτερικής τεχνικής
υπόδειξης ήταν .65. Αυτά τα αποτελέσματα φανέρωσαν ότι πρώτη έρχεται η ομάδα εσωτερικής
τεχνικής υπόδειξης, έπειτα η ομάδα εξωτερικής τεχνικής υπόδειξης και στην τρίτη
θέση η ομάδα ελέγχου, όπως εμφανίζονται στον πίνακα 1.
Επιδόσεις με τη χρήση του μη
κυρίαρχου χεριού
Σ’ αυτή την έρευνα ακολουθήσαμε ανάλυση
διακύμανσης δύο κατευθύνσεων επαναλαμβανόμενων μετρήσεων που συμμετείχαν με τρεις
ομάδες και πέντε δοκιμασίες στις δύο πειραματικές ομάδες (εξωτερική και
εσωτερική) και στην ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες
προσέγγισαν τον δείκτη σημαντικότητας στις πέντε προσπάθειες για τις τρεις ομάδες
Wilk’s Lambda F (8, 152) = 1.75, p = .09, n2 = .08, observed power = .74. Στην έρευνα μας,
οι επιδόσεις πραγματοποιήθηκαν με τη διαδικασία Bonferroni για τον
έλεγχο των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ομάδων και των δοκιμασιών. Τα αποτελέσματα
έδειξαν ότι
α) σχετικά με την ομάδα ελέγχου δεν
υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και των επόμενων τεσσάρων δοκιμασιών,
β) για την ομάδα εξωτερικής τεχνικής
υπόδειξης υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και των πειραματικών
μετρήσεων 3,4,5 και
γ) για την ομάδα εσωτερικής τεχνικής
υπόδειξης υπήρχαν διαφορές μεταξύ της αρχικής μέτρησης και των τεσσάρων επόμενων
μετρήσεων.
Το Cohen’s d υπολογίστηκε
για να ανακαλύψει το μέγεθος της επίδρασης μεταξύ των δύο πειραματικών ομάδων και
της ομάδας ελέγχου που πήραν μέρος σ’ αυτή την έρευνα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι
ο τελικός μέσος όρος μεγέθους της επίδρασης για την ομάδα ελέγχου ήταν .20, για
την ομάδα εξωτερικής τεχνικής υπόδειξης ήταν .82 και για την ομάδα εσωτερικής τεχνικής
υπόδειξης ήταν .95. Αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πρώτη έρχεται η ομάδα εσωτερικής
τεχνικής υπόδειξης, δεύτερη η ομάδα εξωτερικής τεχνικής υπόδειξης και στην τρίτη
θέση η ομάδα ελέγχου, όπως εμφανίζονται στον πίνακα 1.
Συζήτηση
Σκοπός της παρούσας
μελέτης ήταν η επίδραση της εσωτερικής και
εξωτερικής αυτο-ομιλίας στο άθλημα της χειροσφαίρισης σε μαθητές/τριες δημοτικών
σχολείων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πειραματικές ομάδες είχαν καλύτερα αποτελέσματα
από την ομάδα ελέγχου και ειδικότερα τις περισσότερες θετικές επιδράσεις είχε η
ομάδα εσωτερικής τεχνικής υπόδειξης. Παρόμοια αποτελέσματα δείχνουν ότι οι
πειραματικές ομάδες τεχνικής υπόδειξης και παρακίνησης είχαν πιο θετικές
επιδράσεις από την ομάδα ελέγχου (Ζουρμπάνος, Μπάρδας, & Χατζηγεωργιάδης
2012; Zourbanos, et al., 2013a). Οι Kolovelonis, Goudas, & Dermitzaki, (2011) παρατήρησαν ότι οι μαθητές/τριες
που χρησιμοποίησαν αυτο-ομιλία βελτιώθηκαν, σε αντίθεση με τα παιδιά της ομάδας
ελέγχου που δεν παρουσίασαν βελτίωση. Zourbanos et al. (2012) στο άθλημα του
ποδοσφαίρου για πέντε μέρες παρατήρησαν ότι η πειραματική ομάδα τεχνικής
υπόδειξης και η ομάδα ελέγχου βελτιώθηκαν, με την επισήμανση όμως ότι η ομάδα
που δεν πήρε οδηγίες από τον πειραματιστή είχε μέτρια βελτίωση, ενώ η
παρεμβατική ομάδα είχε μεγάλη βελτίωση. Στο άθλημα του χόκεϊ στον πάγο οι Gelinas and Munroe-Chandler (2006) θεώρησαν ότι η
αυτο-ομιλία όταν χρησιμοποιείται με θετικό τρόπο συνεισφέρει αποτελεσματικά
στην παρακίνηση και την τεχνική υπόδειξη. Επιπρόσθετα, παρόμοια αποτελέσματα
έχουμε στα αθλήματα της κολύμβησης και του γουότερ πόλο, όπου οι συμμετέχοντες
έκαναν χρήση της αυτο-ομιλίας είχαν καλύτερες επιδόσεις από αυτά τα παιδιά που
χρησιμοποίησαν φράσεις σχετικά με την προσοχή (Hatzigeorgiadis, Zourbanos, & Theodorakis, 2007). Ίδια αποτελέσματα με
την έρευνά μας παρατηρήθηκαν και στην έρευνα με τους Χρόνη, Θεοδωράκη, και
Πέρκο (2001), επειδή η τεχνική της αυτο-ομιλίας βοηθάει τα άτομα να
συγκεντρώνονται τόσο στις προπονήσεις, όσο και στους αγώνες, όταν οι
συμμετέχοντες χρησιμοποιούν και άλλες τεχνικές, όπως των στόχων, των ρουτινών,
του ελέγχου της διέγερσης, της νοερής απεικόνισης, των ερεθισμάτων σχετικά με
την προσοχή. Όμως, υπάρχουν και αντίθετα αποτελέσματα στην μελέτη των Katsika, Argeitaki, & Smirniotou, (2009), αφού παρατηρήθηκε
ότι οι αθλητές επιπέδου στα αγωνίσματα σχετικά με τον στίβο δεν είχαν καλύτερα
σκορ στην τεχνική της αυτο-ομιλίας σε σχέση με τους μη αθλητές επιπέδου. Μελλοντικές έρευνες να ασχοληθούν με
περισσότερα ομαδικά και ατομικά αθλήματα, με περισσότερα παιδιά και με άτομα
δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Βιβλιογραφία
Boroujeni, S.T., & Shahbazi, M. (2011). The effect of instructional and
motivational
self-talk on performance of
basketball’s motor skill. Procedia Social
and Behavioral Sciences, 15, 3113-3117. Doi:
10.1016/j.sbspro.2011.04.255.
Chang, Y.K., Ho, L.A., Lu, F.J.H., Ou, C.C.,
Song T.F., & Gill, D.L. (2014). Self-
talk and softball performance: The
role of self-talk nature, motor task characteristics, and self-efficacy in
novice softball players. Psychology of
Sport and Exercise, 15 (1), 139-145.
http://dx.doi.org./10.1016/j.psychsport.2013.10.004.
Galanis, E., Hatzigeorgiadis, A., Zourbanos,
N., & Theodorakis, Y. (2016). Why
self-talk is effective? Perspectives
on self-talk mechanisms in sport. Sport
and Exercise Psychology Research, 181-200. http://dx.doi.org./10.1016/B978-0-12-803634-1.00008-X.
Gelinas, R., & Munroe-Chandler, K. (2006). Research
Note: Psychological Skills for
Successful Ice Hockey Goaltenders. Athletic Insight, The Online Journal of Sport
Psychology, 8(2), 64-71.
Hatzigeorgiadis, A., Zourbanos, N., &
Theodorakis, Y. (2007). The Moderating
Effects of Self-Talk Content on
Self-Talk Functions. Journal of Applied
Sport Psychology, 19(2), 240-251. Doi:
10.1080/10413200701230621.
Hatzigeorgiadis, A., Theodorakis, Y. &
Zourbanos, N. (2004). Self-talk in the
swimming pool: The effects of
self-talk on thought content and performance on water-polo tasks. Journal of Applied Sport Psychology, 16,
138-150.
Doi: 10.1080/10413200490437886.
Katsikas, C., Argeitaki, P., & Smirniotou,
A. (2009). Performance strategies of greek
track and field athletes: Gender and
level differences. Biology of Exercise 5
(1), 29-38. Doi: http:doi.org/10.4127/jbe.2009.0023.
Kolovelonis, A., Goudas, M., & Dermitzaki, I.
(2011). The effects of instructional
and motivational self-talk on
students’ motor task performance in physical education. Psychology of Sport and Exercise, 12, 153-158.
Theodorakis, Y., & Goudas, M. (2006).
Introduction. Hellenic Journal of
Psychology, 3,
97-104.
Theodorakis, Y., Weinberg, R., Natsis, P.,
Douma, I., & Kazakas, P. (2000). The
effects of motivational versus
instructional self-talk on improving motor
performance. The Sport Psychologist, 14, 253-272.
Zetou, E., Vernadakis, N., Bebetsos, E., &
Makraki, E. (2012). The effect of self-
talk in learning the volleyball
service skill and self-efficacy improvement. Journal of Human Sport & Exercise, 7 (4), 794-805.
Doi: 10.4100/jhse.2012.74.07.
Zetou, E., Vernadakis, N., & Bebetsos, E.
(2014). The effect of instructional self-
talk on performance and learning the
backstroke of young swimmers and on the perceived functions of it. Journal of Physical Education and Sport, 14
(1), 27-35. Doi: 10.7752/jpes.2014.01005.
Zourbanos, N., Hatzigeorgiadis, A., Bardas, D.,
& Theodorakis, Y. (2013a). The
effects of self-talk on dominant and
nondominant arm performance on a handball task in primary physical education
students. The Sport Psychologist, 27, 171-176.
Zourbanos, N., Chroni, S., Hatzigeorgiadis, A.,
& Theodorakis, Y. (2013b). The
effects of motivational self-talk on
self-efficacy and performance in novice undergraduate students. Journal of Athletic Enhancement, 2:3,
1-5.
http://dx.doi.org./10.4172/2324-9080.1000117.
Zourbanos, N., Hatzigeorgiadis, A., Bardas, D.,
& Theodorakis, Y. (2012). The
effects of a self-talk intervention
on elementary students’ motor task performance. Early Child Development and Care, 1-7.
Doi: 10.1080/03004430.2012.693487.
Ζουρμπάνος, Ν., Μπάρδας, Δ., & Χατζηγεωργιάδης, Α. (2012). Η Επίδραση της
Αυτο-ομιλίας
σε μια Νέα Δεξιότητα στο Ποδόσφαιρο σε Μαθητές Δημοτικού στο Μάθημα της Φυσικής
Αγωγής. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή
& τον Αθλητισμό, 10 (1), 1-5.
Χρόνη, Σ., Πέρκος, Σ., & Θεοδωράκης,
Γ. (2001). Προσοχή και αυτοσυγκέντρωση
στην
καλαθόσφαιρα. Αθλητική Ψυχολογία 12,
21-35.
© Copyright-VIPAPHARM. All rights reserved
