ISSN : 2241-4665
Σύντομη βιογραφία των συγγραφέων |
Κριτικές του άρθρου |
C.V.P. Παιδαγωγικής & Εκπαίδευσης
ISSN: 2241-4665
Ημερομηνία έκδοσης: Αθήνα 16 Ιουνίου
2017
Η αξιοποίηση των ΤΠΕ ως εργαλείο και η διαφορά τους
με την διδασκαλία της επιστήμης Πληροφορικής
Λεωνίδας Φούντας1, Σπυρίδων Πανταζής2
1 Καθηγητής
Πληροφορικής MSc, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Δυτικής Αττικής
2 Καθηγητής
Πληροφορικής MSc, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Πειραιά
Περίληψη
Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια βιβλιογραφική επισκόπηση στο πεδίο της
διδακτικής της πληροφορικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Η τάση για
ενσωμάτωση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία, γίνεται ολοένα και πιο
δημοφιλή. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και η τεχνολογία γενικότερα βρίσκονται
πλέον σχεδόν σε όλα τα ελληνικά σχολεία. Στόχος της παρούσας ερευνητικής
εργασίας είναι η ανάδειξη της επιστήμης της Πληροφορικής, η ένταξη της στην Πρωτοβάθμια
Εκπαίδευση καθώς επίσης και η ανάδειξη των σημερινών προβλημάτων του μαθήματος
της Πληροφορικής στα σχολεία από την πλευρά τόσο των μαθητών όσο και των
εκπαιδευτικών Πληροφορικής. Επίσης στόχος είναι η ένταξη της διδακτικής της Πληροφορικής
με ένα διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τον σημερινό στα σχολεία. Στην παρούσα
έρευνα πήραν μέρος μαθητές Δημοτικών Σχολείων Ε' και ΣΤ' τάξης χρησιμοποιώντας
πιλοτικά ένα νέο εγχειρίδιο Πληροφορικής κατάλληλο για μαθητές Δημοτικού
Σχολείου.
Ο όρος Τεχνολογία της Πληροφορίας και Επικοινωνίας
αφορά την μελέτη των νέων τεχνολογιών καθώς επίσης και τις εφαρμογές τους. Τις
τελευταίες δύο δεκαετίες στην Ελλάδα γίνονται προσπάθειες για την ένταξη των
ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Η ένταξη ξεκίνησε από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και
στην συνέχεια τα τελευταία χρόνια προχώρησε και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές έρευνες σχετικά με το αν οι νέες τεχνολογίες
βοηθούν πραγματικά ή όχι την μάθηση (Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, 2006). Η
συμβολή της επιστήμης της Πληροφορικής και των θετικών επιστημών γενικότερα,
είναι ιδιαίτερα σημαντικός διότι συμβάλει στην απόκτηση μαθηματικής σκέψης
καλλιεργώντας τον μαθηματικό εγγραμματισμό (ΔΕΠΠΣ Πληροφορικής, 2003). Με την ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση
φαίνεται να ξεκίνησε και κάποια σύγχυση για το αντικείμενο του μαθήματος καθώς
επίσης και για τους βασικούς σκοπούς του. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να
αναφερθεί ότι κατά την άποψη μας δεν είναι ξεκάθαρο από το Ινστιτούτο
Εκπαιδευτικής Πολιτικής τι προσπαθούν να εντάξουν στα σχολεία. Πιο
συγκεκριμένα, ξεκίνησε η συγγραφή ορισμένων βιβλίων στο Γυμνάσιο με το όνομα
Πληροφορική χωρίς να διδάσκεται η επιστήμη καθ' εαυτή και προχώρησε στο Λύκειο
με εφαρμογές της Πληροφορικής. Στην συνέχεια, διαπιστώνεται μία συνεχή
υποβάθμιση της Πληροφορικής με την κατάργηση ορισμένων μαθημάτων ή την
μετατροπή τους ως μαθήματα επιλογής. Η ένταξη του μαθήματος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
έχει υποβαθμίσει περαιτέρω την
διδασκαλία της Πληροφορικής και ο λόγος είναι ότι εισάγεται σε όλες τις τάξεις
του Δημοτικού Σχολείου χωρίς βιβλίο και αφήνοντας σε ισχύ ένα πεπαλαιωμένο
πρόγραμμα σπουδών με μικρές παραλλαγές.
Πληροφορική είναι η επιστήμη που επεξεργάζεται και
γενικότερα διαχειρίζεται πληροφορίες . Όπως κάθε επιστήμη, περιέχει το
θεωρητικό υπόβαθρο που σχετίζεται με την καλύτερη δυνατή χρήση της πληροφορίας
παράγοντας τα θεμιτά αποτελέσματα. Επίσης, περιέχει το πρακτικό υπόβαθρο το
οποίο αξιοποιεί την θεωρία ώστε να δημιουργηθούν όλα τα κατάλληλα εργαλεία για
την επίτευξη των στόχων μας (Becker, 1986). Η επιστήμη της Πληροφορικής είναι η
πιο σύγχρονη επιστήμη. Οι ανάγκες για την διαχείριση και επεξεργασία της
πληροφορίας καθώς και οι ανάγκες για επικοινωνία στον σύγχρονο τρόπο ζωής,
είναι η αιτία για την ανάδειξη της επιστήμης της Πληροφορικής. Και αυτό που
ανέδειξε την Πληροφορική είναι τα εργαλεία που δημιουργούνται καθημερινά για να
καλύψουν τις ανάγκες μας. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα προγράμματα -
εφαρμογές που δημιουργούνται καθημερινά βρίσκονται σχεδόν παντού. Η χρήση των
ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι πλέον απαραίτητη από όλους. Σιγά σιγά, όλες οι
υπηρεσίες που παρέχονται από το κράτος ψηφιοποιούνται και οι πολίτες πρέπει να
γνωρίζουν να χρησιμοποιούν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Πιστεύουμε ότι,
αποτέλεσμα της χρήσης των εργαλείων της Πληροφορικής είναι η παρανόηση της
επιστήμης από επιστήμη σε δεξιότητα. Δεξιότητες που μεταφέρονται εμπειρικά
ονομάζονται πολλές φορές ως γνώσεις που αφορούν την επιστήμη.
Η Πληροφορική
στην εκπαίδευση σήμερα
Η επιστήμη των υπολογιστών στην εκπαίδευση βρίσκεται
ως ξεχωριστό επιστημονικό αντικείμενο από την δεκαετία του 1960 (Denning, 2000).
Όπως αναφέρεται και παραπάνω, στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πρωτοβάθμια και
δευτεροβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται τα τελευταία χρόνια. Όμως λόγω της σύγχυσης,
και ίσως επίσης και των ελλιπών γνώσεων των υπευθύνων σύνταξης των προγραμμάτων σπουδών οδηγεί στην μετάλλαξη
της Πληροφορικής ως μάθημα χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πιστεύουμε ότι,
στις μέρες μας, οι μαθητές γνωρίζουν να χρησιμοποιούν σε ικανοποιητικό βαθμό
προϊόντα νέων τεχνολογιών. Από αυτό συμπεραίνεται ότι ένα μάθημα χρήσης
προϊόντων νέων τεχνολογιών περισσεύει από την εκπαίδευση. Ένας άλλος πιθανός
λόγος μετάλλαξης της Πληροφορικής σε εργαλείο είναι ίσως η σταδιακή κατάργηση
των βιβλίων όπως επίσης και της παραδοσιακής διδασκαλίας. Παρατηρείται να
εμφανίζονται στα σχολεία και περισσότερο στα δημοτικά σχολεία, εφαρμογές που
βοηθούν την διδασκαλία των ξένων γλωσσών ή και των μαθημάτων κορμού του σχολείου.
Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην τάξη ως συμπληρωματικό
εργαλείο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον δάσκαλο.
Η προσπάθεια υποβάθμισης της
Πληροφορικής είναι υπαρκτή. Παρατηρήσαμε ότι σε αρκετές έρευνες που αφορούν την
εκπαίδευση από διάφορες ειδικότητες σχετικές με την αξιοποίηση των ΤΠΕ στο
διδακτικό τους αντικείμενο. Αναζητώντας την βιβλιογραφία, βλέπουμε έρευνες να
ενδιαφέρονται για την δημιουργικότητα των εργαλείων των ΤΠΕ και να αναφέρουν τον
όρο ΤΠΕ ως σύνολο εργαλείων (Νικολοπούλου & Σάλτα, 2016). Σε άλλες έρευνες
τονίζεται η διαθεματικότητα του ρόλου των ΤΠΕ (Τζάμου, 2016). Αποτέλεσμα είναι, η Πληροφορική να αρχίσει
σιγά σιγά να εμφανίζεται ως ένα εργαλείο διδασκαλίας από άλλα γνωστικά αντικείμενα
και όχι ως αυτόνομο μάθημα. Είναι διαφορετικό να μιλάμε για αξιοποίηση των
ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου από όλα τα γνωστικά αντικείμενα και
διαφορετικό για την επιστήμη καθαυτή. Ο ρόλος του καθηγητή Πληροφορικής
ουσιαστικά καταργείται και ο καθηγητής μετατρέπεται σε σύμβουλο ή πολλές φορές
και σε τεχνικό ηλεκτρονικών συσκευών. Από τα παραπάνω, έρευνες σχετικά με την
εισαγωγή της Πληροφορικής στην εκπαίδευση έχουν δημιουργήσει πολλές αντιλήψεις.
Σύμφωνα με την Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας παρατηρούμε κάποιες απόψεις ότι η
Πληροφορική πρέπει να διδάσκεται ως εργαλείο μάθησης σε όλο το εύρος του
προγράμματος σπουδών ή ως αντικείμενο για την εκμάθηση βασικών εργαλείων στο
Γυμνάσιο. Είναι πράγματι αξιοπερίεργο στο όνομα μιας επιστήμης ο, τι φανταζόμαστε να το υλοποιούμαι όπως θέλουμε.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι η Πληροφορική δεν είναι εργαλείο αλλά επιστήμη.
Φυσικά δεν είμαστε αρνητικοί αν θέλουν να εισάγουν κάποιο μάθημα που να
διδάσκει κάποιο εργαλείο ότι μπορούν να το κάνουν, όμως να ονομάσουν το μάθημα
σωστά και όχι Πληροφορική.
Κατά την άποψη μας η
Πληροφορική ως επιστήμη είναι μάθημα απαραίτητο όπως και τα Μαθηματικά. Πιστεύουμε
ότι προσφέρει εκτός από γνώσεις σχετικές με την λογική των μαθηματικών, έναν
διαφορετικό τρόπο σκέψης. Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη λογισμικού προσφέρει την
δημιουργική και ανακαλυπτική μάθηση κατά Bruner (Bruner, 1961). Η μελέτη του
κόσμου της Πληροφορικής ως διαφορετικός κόσμος από τον δικό μας προσφέρει στο
μαθητή κρητική σκέψη ακόμη και σε μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Clements
& Gullo, 1984). Θεωρούμε ότι η ένταξη της Πληροφορικής στην εκπαίδευση
μπορεί να ξεκινήσει από το Δημοτικό Σχολείο. Όμως πιστεύουμε ότι δεν
ενδείκνυται σε μικρότερες τάξεις αλλά σε τάξεις όπως πέμπτη και έκτη, ίσως και
τετάρτη. Επίσης στο Γυμνάσιο χρειάζεται αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών
της Πληροφορικής καθώς επίσης και αντικατάσταση του βιβλίου. Θα μπορούσαμε να
πούμε ότι οι συγγραφείς ή ίσως και η πολιτική βούληση της εποχής ήταν να
συνδυάσουν ορισμένες βασικές γνώσεις της επιστήμης με τα εργαλεία της, με αποτέλεσμα την περεταίρω σύγχυση από τους
μαθητές, τους γονείς και φυσικά και από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Πολλές
φορές δημιουργείται σύγχυση ακόμη και στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς
Πληροφορικής που ίσως δεν γνωρίζουν ή δεν σπούδασαν το συγκεκριμένο
αντικείμενο.
Καινοτομία
στην εκπαίδευση
Έχοντας ως δεδομένα τα παραπάνω παρατηρείται ένα κενό
στην ελληνική βιβλιογραφία. Δεν βρέθηκε κάποιο βιβλίο σχετικό που να μπορεί να
αξιοποιηθεί ως εργαλείο μάθησης της επιστήμης της Πληροφορικής στην Πρωτοβάθμια
Εκπαίδευση. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε συγγράψει ένα σχολικό εγχειρίδιο το οποίο
πιθανός να καλύψει αυτό το κενό περιγράφοντας με απλά λόγια την επιστήμη της Πληροφορικής
αλλά και τις εφαρμογές της. Στόχος είναι όχι μόνο να εξαλείψουμε την σύγχυση
που επικρατεί, αλλά και να ενταχθεί στην εκπαίδευση ένα σύγχρονο και σωστά
τεκμηριωμένο βιβλίο. Προσαρμόζεται στις ανάγκες των μαθητών και των
εκπαιδευτικών σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών. Εδώ καλό θα ήταν να παρατηρηθεί ότι
ίσως να πρέπει να γίνει ένας εκσυγχρονισμός του προγράμματος σπουδών των ΤΠΕ
στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το περιεχόμενο του σχολικού εγχειριδίου
περιλαμβάνει μια απλοποιημένη έκδοση της επιστήμης της Πληροφορικής ώστε να μπορεί
να απευθυνθεί σε μαθητές Δημοτικού Σχολείου στις μεγάλες τάξεις. Έχει γίνει
προσπάθεια να συμπεριληφθεί ένα μεγάλο εύρος της επιστήμης συμπεριλαμβανομένων
των βασικών εννοιών και σημαντικών εφαρμογών της. Στο βιβλίο φαίνεται επίσης με
σαφή τρόπο η διαφορετικότητα της εφαρμογής της επιστήμης από την ίδια την
επιστήμη καθαυτή. Σύμφωνα με τις απόψεις μας, αλλά και του βασικού σκοπού όπως
αναφέρεται στο διαθεματικό ενιαίο πλαίσιο προγράμματος σπουδών (ΔΕΠΠΣ Πληροφορικής, 2003), η διδακτική
της Πληροφορικής αναπτύσσεται γύρω από τα παρακάτω αντικείμενα μελέτης:
• Διδακτική των
βασικών εννοιών πληροφορικής (Σημαντικοί ορισμοί και βασικές έννοιες σχετικές
με την επιστήμη της Πληροφορικής)
• Διδακτική της
ιστορίας της Πληροφορικής (Ιστορική αναδρομή των υπολογιστών και της επιστήμης
γενικότερα)
• Διδακτική
τεχνολογίας υλικού (Το υλικό των μερών του υπολογιστή, των περιφερειακών
συσκευών κλπ.)
• Διδακτική του
λογισμικού (Βασικές έννοιες του λογισμικού και του λειτουργικού συστήματος,
εφαρμογές της Πληροφορικής, ιοι κλπ.)
• Διδακτική της
αναπαράστασης της πληροφορίας (Αριθμητικά συστήματα, κώδικες χαρακτήρων βασικές
έννοιες κλπ.)
• Διδακτική των
δικτύων υπολογιστή και του διαδικτύου (Βασικές έννοιες, υπηρεσίες διαδικτύου)
• Διδακτική
πακέτων λογισμικών (Προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, ήχου, κειμένου κλπ.)
• Διδακτική του
προγραμματισμού (Βασικές γνώσεις σε γλώσσες προγραμματισμού, παραδείγματα από
συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού)
Ερευνητική
διαδικασία
Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια ερευνητική διαδικασία στο
πεδίο της διδακτικής της Πληροφορικής καθώς επίσης και μια προσπάθεια εισαγωγής
μιας νέας προσέγγισης για την διδασκαλία του μαθήματος στην Πρωτοβάθμια
Εκπαίδευση. Στη παρούσα έρευνα χρησιμοποιήθηκε ένα μέρος από το νέο εγχειρίδιο
Πληροφορικής που συγγράψαμε με σκοπό να μελετηθεί αν οι μαθητές του δημοτικού
σχολείου μπορούν να κατανοήσουν την ύλη από μια πολλές φορές δυσνόητη επιστήμη
όπως είναι η Πληροφορική. Συγκεκριμένα, διδάχτηκαν οι μαθητές από τις σελίδες
του βιβλίου μας για τον Προγραμματισμό από το κεφάλαιο 5:
• Ενότητα 5.1 Βασικές
έννοιες προγραμματισμού
• Ενότητα 5.2
Γλώσσες προγραμματισμού
• Ενότητα 5.2.1
Χαρακτηριστικά των γλωσσών προγραμματισμού
• Ενότητα 5.4
Λογικά και συντακτικά λάθη
• Ενότητα 5.5 Αναπαράσταση
αλγορίθμου σε φυσική γλώσσα
• Ενότητα 5.5.2
Αναπαράσταση αλγορίθμου σε ψευδογλώσσα
• Ενότητα 5.5.3 Αναπαράσταση αλγορίθμου σε
γλώσσα Python
Η διδασκαλία πραγματοποιήθηκε στο δεύτερο τρίμηνο του
σχολικού έτους 2016 -2017 σε τρία διαφορετικά δημοτικά σχολεία. Να σημειωθεί
ότι κατά την διάρκεια της διδασκαλίας, αφιερώθηκε χρόνος για την συμπλήρωση
σχετικού ερωτηματολογίου.
Οι
διδακτικοί στόχοι των παραπάνω ενοτήτων είναι:
• Η κατανόηση
των βασικών εννοιών με στόχο την εισαγωγή στον κόσμο του προγραμματισμού
• Οι διαφορές
της καθημερινότητας μας με τον κόσμο των υπολογιστών (Φυσικές - τεχνητές
γλώσσες. Ομοιότητες - διαφορές)
• Η ανάπτυξη
κριτικής σκέψης
Μετά την παράδοση του μαθήματος δόθηκε στους μαθητές
ερωτηματολόγιο ώστε να καταγράψουν και οι ίδιοι τις εντυπώσεις τους από το
μάθημα, αλλά και με ερωτήσεις για να δούμε αν κατανόησαν την ύλη του μαθήματος.
Για την δημιουργία του ερωτηματολογίου χρησιμοποιήθηκαν τα εργαλεία της Google.
Συμμετέχοντες
Το δείγμα ήταν συνολικά 168 μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων
Δημοτικού Σχολείου κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2017.
Οι μαθητές ήταν από τρία διαφορετικά Δημοτικά Σχολεία
με αρκετές διαφορές στο γνωστικό τους επίπεδο.
Ποσοτικά αποτελέσματα
Κατά την διάρκεια της διδακτικής ώρας και αφού οι
μαθητές διδάχτηκαν τις βασικές έννοιες προγραμματισμού, ζητήθηκε από αυτούς να
συμπληρώσουν ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο αξιολογώντας όλη την διαδικασία. Το
ερωτηματολόγιο που δόθηκε καθώς και τα αποτελέσματα σε μορφή γραφημάτων
φαίνονται στα παρακάτω σχήματα:
Ερωτηματολόγιο
1. Σας ήταν κατανοητές
οι νέες έννοιες; (όπως για παράδειγμα τι είναι πρόγραμμα)
Σχήμα 1. Κατανομή των μαθητών
με βάση την κατανόηση των νέων εννοιών που διδάχτηκαν
2. Είχε ενδιαφέρον το μάθημα;
Σχήμα 2. Κατανομή των μαθητών
με βάση το ενδιαφέρον τους για το μάθημα
3. Είχαν ενδιαφέρον οι ασκήσεις στο εργαστήριο;
Σχήμα 3. Κατανομή μαθητών με βάση το
ενδιαφέρον τους για τις εργαστηριακές ασκήσεις
4. Ενδιαφέρεστε να γράψετε δικά σας προγράμματα;
Σχήμα 4. Κατανομή μαθητών με
βάση το ενδιαφέρον τους για συγγραφή δικών τους προγραμμάτων
5. Αναφέρετε αν ξέρετε κάποιες γλώσσες
προγραμματισμού.
6. Γράψτε αν θέλετε την γνώμη σας.
Σύμφωνα με την ποσοτική ανάλυση το 91.1% των μαθητών
απάντησε ότι είχε κατανοήσει τις νέες έννοιες. Στην ερώτηση αν το μάθημα είχε
ενδιαφέρον το 88.1% απάντησε θετικά. Στην ερώτηση αν οι ασκήσεις που εκτέλεσαν
είχαν ενδιαφέρον επίσης απάντησε θετικά το 82.7%. Ωστόσο στην ερώτηση αν οι
μαθητές ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν δικά τους προγράμματα μόνο το 59.5%
απάντησε «Ναι».
Ποιοτικά αποτελέσματα
Εκτός από τις κλειστού τύπου ερωτήσεις, δόθηκαν και
ορισμένες ανοικτού τύπου στις οποίες η απάντηση δεν ήταν υποχρεωτική. Στην
ερώτηση αν οι μαθητές γνώριζαν κάποιες γλώσσες προγραμματισμού απάντησαν 33
μαθητές, οι περισσότεροι αρνητικά ή δεν κατανόησαν την ερώτηση. Ωστόσο υπήρχαν
μαθητές οι οποίοι απάντησαν την Python αλλά και την Logo ως
γλώσσες που γνώριζαν η οποία είναι και αναμενόμενη απάντηση επειδή τις
διδάχτηκαν. Εντύπωση προκάλεσαν δύο απαντήσεις μαθητών οι οποίοι έγραψαν ότι
γνώριζαν Java. Στην τελευταία ερώτηση που ζητήθηκε από τους
μαθητές να πουν την γνώμη τους, απάντησαν 47 και οι απαντήσεις ήταν
ενθαρρυντικές. Υπήρχαν απαντήσεις που οι μαθητές έλεγαν ότι τους άρεσε το
μάθημα γενικότερα, άλλες απαντήσεις ότι τους φάνηκε εύκολο, όμως υπήρχαν και
πολύ λίγες απαντήσεις αρνητικές.
Μετά την παρακολούθηση αρκετών διδακτικών ωρών σε κάθε τμήμα, οι μαθητές
κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο το οποίο περιλάμβανε ερωτήσεις
σχετικές με το μάθημα. Οι μαθητές έδειξαν αρκετό ενδιαφέρον τόσο στην
παρακολούθηση του μαθήματος όσο και στην συμπλήρωση του σχετικού
ερωτηματολογίου. Φαίνεται ότι οι υψηλές
προσδοκίες που τέθηκαν για τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν να
επαληθεύονται από την προσωπική μας εμπειρία, αλλά και από τις απαντήσεις του
ερωτηματολογίου.
Φαίνεται ότι στην ελληνική βιβλιογραφία υπάρχουν
ελάχιστα αν όχι καθόλου στοιχεία σχετικά με την διδασκαλία της Πληροφορικής ως
επιστήμη και όχι ως δεξιότητα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Για την κάλυψη αυτού
του κενού πραγματοποιήθηκε η παρούσα έρευνα στην οποία συμμετείχαν 168 μαθητές
συνολικά από 8 τμήματα της Ε' και ΣΤ' τάξης Δημοτικού Σχολείου. Από αυτούς τους
μαθητές καταγράφηκε η εμπειρία τους, οι απόψεις τους και οι προσδοκίες τους
σχετικά με το μάθημα μέσω του ερωτηματολογίου. Μετά την ποσοτική αλλά και την
ποιοτική ανάλυση των ευρημάτων αλλά και από την προσωπική μας εμπειρία συμπεραίνεται
ότι το μάθημα φαίνεται να είναι αρκετά κατανοητό στους μαθητές παρόλη την
φυσική δυσκολία της επιστήμης. Ένα από τα σημαντικά προβλήματα που παρατηρήθηκε
κατά τη διδασκαλία, είναι ότι οι μαθητές δυσκολεύθηκαν αρκετά να κατανοήσουν
την έννοια της μεταβλητής στον αλγόριθμο και ότι ουσιαστικά ζητάει ο αλγόριθμος
να δώσει τις τιμές των μεταβλητών ο άνθρωπος. Αυτή η δυσκολία κατανόησης, καθώς
και το ποσοστό 36.3% των μαθητών που απάντησε ότι δεν ενδιαφέρεται να γράψει δικά
του προγράμματα, θεωρούνται πολύ λογικά λαμβάνοντας υπόψη τόσο την ηλικία των
μαθητών όσο και το γεγονός ότι πρώτη φορά διδάχτηκαν αυτό το γνωστικό
αντικείμενο. Επίσης συμπεραίνεται ότι υπήρχε έντονο ενδιαφέρον από την πλευρά
των μαθητών όπως φάνηκε από τις απαντήσεις που δώσανε στο ερωτηματολόγιο. Ενδιαφέρον
είχαν ορισμένες απαντήσεις σε ερωτήσεις ανοικτού τύπου όπως η ερώτηση να πουν
την γνώμη τους από την οποία φαίνεται ότι το μάθημα σε αυτήν την μορφή
διδασκαλίας τους άρεσε πολύ. Τέλος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η παρούσα έρευνα
μπορεί να αποτελέσει σημαντικό βήμα για την αναβάθμιση της διδασκαλίας της
επιστήμης της Πληροφορικής στη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Becker,
H. J. (1986). The effects of computer
use on children’s learning: Limitations
of past research and a working model for new research. Peabody Journal of Education, 64(1), 81-110.
Bruner,
J. S. (1961). The act of discovery. Harvard Educational Review
Clements,
D.H. & Gullo, D. (1984). Effects of
computer programming on young children’s cognition.
Journal of Educational Psychology, 76(6), 1051-58.
Denning
, P.J., (2000). Computer science:
the discipline”, encyclopedia of computer Science
ΔΕΠΠΣ (2003).
Διαθεματικό
ενιαίο πλαίσιο προγράμματος σπουδών πληροφορικής. Αθήνα: Παιδαγωγικό
Ινστιτούτο, http://www.pi-schools.gr/programs/depps
ΕΠΕ (2006). Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας,
(2.1) (3.1)
Νικολοπούλου
Κ., Σάλτα Ε.. (2016) Δημιουργικότητα και ΤΠΕ: θεωρητικές προσεγγίσεις και
προοπτικές στη σχολική εκπαίδευση
Τζάμου
Κ. (2016) Βοτανολογία, κλασσική γραμματεία και αρχαιογνωσία Ένα ευρωπαϊκό
πρόγραμμα
© Copyright-VIPAPHARM. All rights reserved